Achramowicz Franciszek (1853–1926), historyk, fotograf, w latach 1900–1903 pracował przy identyfikacji eksponatów z Muzeum Starożytności w Wilnie zdeponowanych w Muzeum Rumiancowskim w Moskwie. Zapewne przy okazji tych badań powstały fotografie portretów polskich osobistości, które wpierw przesłane zostały do redakcji czasopisma „Pamiątki Polskie na Obczyźnie”, a następnie trafiły do zbioru rycin TOnZP.
Adela, lwowski zakład fotograficzny prowadzony przez Roberta Schallera przy ul. Kopernika 1 (ok. 1890–1900), a następnie w pasażu Mikolascha. Specjalizował się w portretach. W zbiorze rycin TOnZP znajduje się jedna fotografia reprodukcyjna w formacie carte de visite z tego zakładu, która ofiarowana została przez Aleksandra Kraushara.
Angerer Ludwig (1827-1879) farmaceuta, fotograf, założyciel pierwszego atelier fotograficznego w Wiedniu, fotograf austriackiej rodziny królewskiej. Uważany jest za twórcę pierwszych fotograficznych widoków Bukaresztu.
Bacard Fils, paryskie atelier fotograficzne, założone w 1871 r. przez Louisa Victora Paula Bacarda. Specjalizowało się w portrecie i pozowanych zdjęciach kostiumowych. W zbiorze rycin TOnZP znajdowało się jedno zdjęcie wykonane w tym zakładzie i ukazujące słynnego na całą Europę belgijskiego magnetyzera Alfreda d’Honta alias Donato.
Behrmann Alfons (Bērmanis Alfonss), uznawany za pierwszego łotewskiego fotografa, działał w Rydze od lat 1854–1857 do lat 80. XIX w. W zbiorach TOnZP znajdowało się jego zdjęcie budynku Schwarzhaupterhaus w Rydze.
Bergamasco Carl (1830–1896), znany również jako Bergamasco Charles, fotograf pochodzący z rejonu północnych Włoch. W latach 40. zamieszkał w Petersburgu, gdzie początkowo parał się aktorstwem, występując w tamtejszym teatrze francuskim. Następnie udał się do Paryża, gdzie uczył się procesu wykonywania dagerotypów, by założyć przy Newskim Prospekcie świetnie prosperujący w latach 60. i 70. zakład fotograficzny. Specjalizował się w portrecie: fotografował arystokratów i członków królewskich rodzin rosyjskich, włoskich, angielskich oraz aktorów, śpiewaków i pisarzy. Zdobywca wielu nagród i medali na europejskich konkursach i wystawach fotograficznych. Wśród nielicznych fotografii nabytych od Wiktora Gomulickiego do zbioru rycin znajduje się również jego kolorowany portret węgierskiej śpiewaczki operowej, Jeki Ogay.
Beyer Karol (1818–1877), pierwszy warszawski fotograf zawodowy, numizmatyk, inicjator Warszawskiego Towarzystwa Numizmatycznego, współzałożyciel „Tygodnika Ilustrowanego”, zesłaniec po powstaniu styczniowym. Specjalizował się w portrecie i w widokach miast (m.in. Warszawy, Krakowa, Częstochowy, Gdańska). Wykonywał również fotograficzne dokumentacje zabytków i dzieł sztuki czy zdjęcia o charakterze etnograficznym. W zbiorze rycin TOnZP zachowało się kilka fotografii, w tym jedna opatrzona suchą pieczęcią z jego nazwiskiem oraz kilka wycinków z gazet z ilustracjami wg jego zdjęć.
Bogacki Stanisław, fotograf warszawski, w latach 1890–1920 właściciel atelier przy ul. Krakowskie Przedmieście 7. Fotograf Cesarskiego Towarzystwa Racjonalnego Polowania i Warszawskiego Towarzystwa Cyklistów.
Boretti Teofil, chodzi najpewniej o Teofila Eugeniusza (1861–1910), bratanka Teofila Józefa, fotografa kaliskiego, który początkowo (do 1908 r.) pracował w zakładzie swojego brata, Wincentego. Uczestnik wystawy krajowej we Lwowie, autor wydanego w 1900 r. albumu „Widoki stron rodzinnych Adama Mickiewicza”. Ryciny z tego albumu znalazły się w zbiorze rycin TOnZP. Jest on zapewne również autorem kilku fotografii kościoła w Lądzie, choć mogą być one również przypisane Teofilowi Józefowi (1834–1910), uczniowi Karola Beyera, który prowadził w Warszawie atelier fotograficzne.
Boretti Wincenty (1859–1932), fotograf specjalizujący się w portrecie, widokach miast, ujęciach zabytków (głównie Kalisza i okolic). Uczeń warszawskiego fotografa Teofila Józefa Borettiego. Pierwszy zakład założył ok. 1880 r. w Mińsku Gubernialnym. Od 1891 r. przy ul. Niecałej 12 w Kaliszu prowadził Warszawski Zakład Fotograficzny Wincentego Boretti. Wydał album fotograficzny o Kaliszu z 17 widokami miasta (1896–1898). W 1900 r. powstał album dla wystawy archeologicznej i dzieł sztuki w Kaliszu, a w 1902 r. album dla Marii Konopnickiej. Do zbiorów TOnZP zakupiono duży zbiór fotografii Wincentego Borettiego, ukazujących głównie widoki Kalisza, ale też wnętrza kościołów i ich wyposażenie oraz zabytki guberni kieleckiej. W inwentarzu zbioru rycin TOnZP, a także na kartonach z fotografiami bardzo często autorstwo przypisywano M. Borettiemu. Uznać to należy za błąd – brak danych na temat działającego w tym czasie w Kaliszu fotografa o takich inicjałach. Ponadto jeden z kartonów przypisujących autorstwo M. Borettiemu opatrzony jest odciskiem pieczęci „Wincenty Boretti”.
Borman Aleksander (zm. 1918), fotograf amator, do zbioru rycin przekazał dwie swoje fotografie dokumentacyjne dworku drewnianego w Ludwikowie oraz pałacu w Strzyżowie.
Brandel Konrad (1838–1920), fotograf warszawski, uczeń Karola Beyera, wynalazca, fotoreporter, kronikarz Warszawy, współpracownik czasopism, m.in. „Tygodnika Ilustrowanego”, „Fotografa Warszawskiego” i „Wędrowca”. Od 1865 r. prowadził zakład fotograficzny przy ul. Nowy Świat, specjalizując się w portrecie. Autor ilustrowanych kalendarzy, z których pierwszy (na rok 1866) zawierał 300 fotografii Warszawy. Dokumentował zarówno architekturę wsi i miast, głównie Warszawy, jak również życie codzienne ich mieszkańców. Był członkiem TMF.
Braun & Cie, działający od 1857 r. francuski zakład fotograficzny założony przez Adolphe’a Brauna, specjalizujący się w reprodukcji dzieł sztuki. W zbiorach TOnZP znajdowały się dwie fotografie eksponatów z Wersalu ofiarowane przez redakcję czasopisma „Pamiątki Polskie na Obczyźnie”.
Broniewski Kazimierz, historyk sztuki, fotograf amator, kolekcjoner, pierwszy sekretarz TOnZP. Był redaktorem „Monografii ilustrowanej kościołów rzymsko-katolickich w Królestwie Polskim” (1899–1900), tłumaczem m.in. „Powszechnej ilustrowanej historii sztuki Antona Springera” (wyd. pol. 1902–1904), współtwórcą wydawnictw TOnZP. Na potrzeby prac konserwatorskich prowadzonych przez Towarzystwo przygotowywał liczne referaty i sprawozdania z delegacji, np. dot. architektury kościoła katedralnego w Kamieńcu Podolskim, zespołu klasztornego w Czerwińsku, ołtarza w Głogowie, malowideł ściennych w Lądzie czy zamku w Olsztynie. Przekazał do zbiorów Towarzystwa ok. 1500 własnych negatywów, które wykonywał do ok. 1914 r. Kolekcja ta otrzymała pierwsze numery w zbiorze negatywów TOnZP.
Brukalski Stanisław (1894–1967), architekt warszawski, fotograf amator, absolwent Politechniki Warszawskiej. Do zbioru rycin przekazał dwie swoje fotografie dokumentacyjne: kapliczek przydrożnych koło Kroczewa i w Łaziskach.
Brzozowski Paweł, fotograf amator. W zbiorach TOnZP znajdowały się dwie jego fotografie z Piekar.
Bulla Carl Oswald (1853 lub 1855–1929), znany także jako Bulla Karl Karlovich, działający w Petersburgu fotograf pochodzenia niemieckiego, nazywany ojcem rosyjskiego fotoreportażu. Od 1875 r. prowadził atelier fotograficzne przy ul. Sadowej, później na Newskim Prospekcie. Autor licznych pocztówek z widokami Petersburga, współpracownik popularnego czasopisma „Niwa”. Jego fotograficzna spuścizna liczyła ok. 230 000 negatywów. W zbiorze rycin znajdowała się jedna jego fotografia reprodukcyjna.
Bystydzieński Maksymilian (zm. 1925), architekt współpracujący z Tadeuszem Zielińskim, fotograf, kolekcjoner. Przekazał w darze do zbioru rycin TOnZP około 40 fotografii własnych, S. Jundziłła i nieokreślonego autorstwa, przedstawiających głównie zabytki okolic Wilna, Grodna, Mińska i Nowogródka.
Chodźko Tyburcy (1840–1908), fotograf i społecznik urodzony na Litwie. W różnych okresach prowadził zakłady fotograficzne w Piotrkowie Trybunalskim, Płocku, Warszawie, Druskiennikach, Łomży i Wilnie. Specjalizował się w portrecie i w widokach miejskich. Nie zrealizował projektu fotografowania Wileńszczyzny (dwukrotnie otrzymał odmowę władz carskich). W zbiorze rycin TOnZP znajdowały się tablice z jego „Albumu widoków krajowych” (1874).
Chomiński Ludwik, w zbiorze rycin znajduje się kilka fotografii kościołów i dworów na Podlasiu, które w inwentarzu opatrzone są informacją, że ich autorem jest L. Chomiński (niekiedy to samo nazwisko wskazane jest też jako należące do ofiarodawcy). Chodzi tu zapewne o Ludwika Chomińskiego, ważnego działacza politycznego i społecznego związanego z Wileńszczyzną, który przed wybuchem I wojny światowej dzielił czas między studia rolnicze i historyczno-społeczne w Krakowie i rodzinny majątek w Olszewie na Podlasiu. Być może zachowane w zbiorze rycin odbitki to świadectwa pierwszych prób fotograficznych Chomińskiego, który w 20-leciu międzywojennym był właścicielem ważnego wileńskiego zakładu fotochemigraficznego (wydano tam m.in. „Wędrówki fotografa” Jana Bułhaka).
Conrad, warszawska firma fotograficzna prowadząca zakład przy ul. Erywańskiej 8 i jego filię przy placu Zielonym 14, założona przez Konrada Kucharzewskiego. Czynna od 1881 r. jako Konrad, a od 1887 r. – jako Conrad. W 1901 r. została odkupiona przez Jana Idzikowskiego. W zbiorze rycin TOnZP znajdowało się kilka odbitek wykonanych w tym zakładzie.
Czechowicz Józef (1817?–1888), „ojciec fotografii wileńskiej”, twórca główne fotografii plenerowej, ale także portretów wykonywanych we własnych zakładach fotograficznych naprzeciw Ogrodu Botanicznego i później przy ul. Chiwańskiej na Śnipiszkach. Wykonał ok. 200 widoków Wilna, zarówno dokumentacyjnych, ogólnych, jak i reportażowych, jako pierwszy w Wilnie fotografował wnętrza kościołów. Był członkiem rzeczywistym Société Française de Photograpie, odznaczonym wieloma medalami na wystawach fotograficznych. W zbiorach rycin TOnZP znalazło się kilkanaście jego fotografii zabytków wileńskich.
Czerwiński Władysław (1868–1947), duchowny, działacz niepodległościowy, członek Poznańskiego Towarzystwa Przyjaciół Nauk, wikary w parafiach katolickich w Dolsku i Koźminie, proboszcz parafii Wielowieś, Pogorzela, Żelechów, fotograf amator. W zbiorach rycin TOnZP znajdują się jego zdjęcia z Płocka, m.in. przedstawiające fasadę katedry przed restauracją z 1900 r.
Czosnowski Bronisław (1873–1949), polski architekt, absolwent Politechniki w Dreźnie, oficer wojsk rosyjskich, członek Polskiego Komitetu Obywatelskiego w Rzeżycy (Łotwa), od 1818 r. mieszkający i pracujący w Warszawie, gdzie objął funkcję prezesa Organizacji Inteligencji Polskiej, fotograf amator, członek TOnZP. W zbiorach rycin TOnZP znajdują się dwa jego zdjęcia przedstawiające kościół w Wysokim Kole.
Czuprykowski Stefan, budowniczy, współpracownik Stefana Szyllera, fotograf amator. Do zbioru rycin przekazał kilka swoich fotografii dokumentacyjnych, część z nich została zakupiona, jedna trafiła jako dar Jarosława Wojciechowskiego.
Dębski Witold, fotograf, w latach 1910–1930, wspólnie z Anatoliuszem Masłowskim prowadził zakład fotograficzny w hotelu Bristol przy ul. Krakowskie Przedmieście 42 (dawniej atelier Jadwigi Golcz). W zbiorze rycin TOnZP znajdowała się fotografia reprodukcyjna obrazu z kolekcji Mathiasa Bershona opatrzona suchą pieczęcią tego fotografa.
Dębski Witold i Masłowski Anatoliusz, zakład fotograficzny prowadzony w Warszawie przy ul. Krakowskie Przedmieście 42 (hotel Bristol) w latach 1910–1930 przez warszawskich fotografów Witolda Dębskiego i Anatoliusza Masłowskiego (dawniej atelier Jadwigi Golcz) pod nazwą Dębski Witold i Masłowski Anatoliusz. Zakład Artystyczno-Fotograficzny Towarzystwa Zachęty Sztuk Pięknych. Specjalizował się w fotografii portretowej i reprodukcjach dzieł sztuki. W zbiorze rycin TOnZP znajdowało się kilka fotografii reprodukcyjnych obrazów z warszawskich kolekcji wykonanych w tym zakładzie.
Dobrzański Łukasz (1864–1909), jeden z pierwszych polskich fotografów, członek TMF, któremu zapisał w spadku swoje archiwum liczące 2000 negatywów. Był pierwszym fotoreporterem „Tygodnika Ilustrowanego”, jego zdjęcia zamieszczały również zagraniczne pisma, m.in. „Photographische Mitteilungen”. Laureat wielu wystaw fotograficznych. Podróżnik fotografujący egzotyczne krajobrazy, ale także polskie zabytki i polski folklor. W 1915 r. zakupiono do zbiorów TOnZP ok. 50 jego fotografii.
Dobrzelewski Czesław, fotograf, na pocz. XX w. prowadził zakłady fotograficzne w Grajewie, w Lublinie przy ul. Krakowskie Przedmieście 170 i w Kole. Jego fotografie wykorzystywano w produkcji pocztówek – jedna, przedstawiająca ruiny zamku w Kole – znalazła się w zbiorze rycin.
Domaniewski Czesław (1861–1936), architekt, pedagog, profesor Politechniki Warszawskiej i współorganizator Wydziału Architektury Politechniki Warszawskiej, dziekan i profesor tejże uczelni, autor artykułów i rozpraw naukowych, fotograf amator. Po ukończeniu studiów na Akademii Sztuk Pięknych w Petersburgu pracował Warszawie, początkowo u Józefa Piusa Dziekońskiego. Wieloletni członek warszawskiego TMF oraz TOnZP. Przekazał Towarzystwu kilka swoich negatywów oraz odbitek z miejscowości Sterdyń i Telaki w powiecie sokołowskim.
Dubejkowski Liavon (1867 lub 1869–1940), architekt, pedagog, poeta. Studiował w Warszawie, Petersburgu i Paryżu. W latach 1910–1915 mieszkał w Warszawie, następnie w Wilnie. W archiwum fotograficznym znajdował się jego negatyw ukazujący kapliczkę przydrożną w Pajęcznie.
Durko Jan (zm. 1990), w zbiorze rycin znajduje się kilka jego fotografii z 1915 r. dokumentujących zniszczenia wojenne pałacu w Puławach: część z nich ofiarował sam, część trafiła tam w ramach daru Aleksandra Kraushara. W inwentarzu zbioru rycin określony jest jako fotograf z Puław.
Dymitrowicz, fotograf amator. W zbiorach TOnZP znajdowała się jedna jego fotografia dokumentacyjna.
Dziekoński Józef Pius (1844–1927), architekt, konserwator zabytków, fotograf, kolekcjoner, wykładowca Politechniki Warszawskiej, fotograf amator. Zaprojektował wiele kościołów i budynków sakralnych, ale także budynki użyteczności publicznej i domy mieszkalne. Był jednym z założycieli i najaktywniejszych członków TOnZP, należał do Koła Architektów, był współzałożycielem Wydziału Architektury na Politechnice Warszawskiej i jego pierwszym dziekanem. Od 1893 r. współpracował z Komisją Badań Historii Sztuki AU, prowadząc inwentaryzację fotograficzną i pomiarową zabytków architektury. Wiele negatywów i fotografii powstałych w ramach tej działalności ofiarował TOnZP, np. zespół zdjęć z Wąchocka, Jędrzejowa; inne, również przekazane w darze Towarzystwu, powstały już podczas pracy w Wydziale Konserwatorskim TOnZP, któremu przewodniczył. Z ramienia tegoż wydziału kierował pracami konserwatorskimi m.in. kościołów na warszawskich Bielanach, w Brochowie i Inowłodziu.
Dzierżanowski Juliusz (1873–1944), architekt, rysownik, grafik, projektant mebli i sztuki użytkowej, pedagog, członek TMF i TOnZP, fotograf amator. Ukończył studia w Instytucie Inżynierów Cywilnych w Petersburgu, praktykował w biurze Konstantego Wojciechowskiego, był architektem miejskim w Warszawie oraz pierwszym naczelnikiem budownictwa po 1918 r. Projektował kościoły, budynki użyteczności publicznej (hala targowa na Koszykach), kamienice i wille. Towarzystwo zakupiło do swych zbiorów ponad 30 jego fotografii dokumentacyjnych, m.in. zespół zdjęć ze Sławkowa z 1911 r.
Dzikowski Stanisław (1884–1951), dziennikarz, powieściopisarz, redaktor czasopism: „Wieś Ilustrowana”, „Życie Polskie”. Współpracował ze „Świtem” i „Tygodnikiem Ilustrowanym”, gdzie zamieszczał recenzje i własne zdjęcia, fotograf amator. Był członkiem TOnZP, w zbiorach Towarzystwa znalazło się ponad 70 jego fotografii, m.in. z Kazimierza Dolnego, Płocka czy Warszawy, oraz kilkanaście negatywów.
Dziekoński Józef Pius (1844–1927), architekt, konserwator zabytków, fotograf, kolekcjoner, wykładowca Politechniki Warszawskiej, fotograf amator. Zaprojektował wiele kościołów i budynków sakralnych, ale także budynki użyteczności publicznej i domy mieszkalne. Był jednym z założycieli i najaktywniejszych członków TOnZP, należał do Koła Architektów, był współzałożycielem Wydziału Architektury na Politechnice Warszawskiej i jego pierwszym dziekanem. Od 1893 r. współpracował z Komisją Badań Historii Sztuki AU, prowadząc inwentaryzację fotograficzną i pomiarową zabytków architektury. Wiele negatywów i fotografii powstałych w ramach tej działalności ofiarował TOnZP, np. zespół zdjęć z Wąchocka, Jędrzejowa; inne, również przekazane w darze Towarzystwu, powstały już podczas pracy w Wydziale Konserwatorskim TOnZP, któremu przewodniczył. Z ramienia tegoż wydziału kierował pracami konserwatorskimi m.in. kościołów na warszawskich Bielanach, w Brochowie i Inowłodziu.
Skórewicz Kazimierz (1866–1950), architekt i konserwator, ukończył Wydział Architektury Instytutu Inżynierów Cywilnych w Petersburgu. Prowadził badania nad architekturą romańską Słowian, pracował w Baku, jako architekt dzielnicy staromiejskiej oraz w Warszawie jako architekt miejski. Jeden z założycieli TOnZP, członek Wydziału Architektonicznego i Inwentaryzacyjnego Towarzystwa, kierownik wielu prac konserwatorskich prowadzonych z ramienia TOnZP. Uczestnik wielu wycieczek inwentaryzacyjnych, fotograf amator. W ramach działalności Komisji Opieki nad Gmachami Publicznymi sprawował opiekę nad Zamkiem Królewskim w Warszawie, kierując licznymi pracami konserwatorskimi oraz przeprowadzając inwentaryzację i badania architektoniczne, archeologiczne i źródłowe. Do zbiorów TOnZP przekazał kilkadziesiąt własnych odbitek i negatywów szklanych oraz kilkadziesiąt innych fotografii z własnej kolekcji.
Dziekoński Józef Pius (1844–1927), architekt, konserwator zabytków, fotograf, kolekcjoner, wykładowca Politechniki Warszawskiej, fotograf amator. Zaprojektował wiele kościołów i budynków sakralnych, ale także budynki użyteczności publicznej i domy mieszkalne. Był jednym z założycieli i najaktywniejszych członków TOnZP, należał do Koła Architektów, był współzałożycielem Wydziału Architektury na Politechnice Warszawskiej i jego pierwszym dziekanem. Od 1893 r. współpracował z Komisją Badań Historii Sztuki AU, prowadząc inwentaryzację fotograficzną i pomiarową zabytków architektury. Wiele negatywów i fotografii powstałych w ramach tej działalności ofiarował TOnZP, np. zespół zdjęć z Wąchocka, Jędrzejowa; inne, również przekazane w darze Towarzystwu, powstały już podczas pracy w Wydziale Konserwatorskim TOnZP, któremu przewodniczył. Z ramienia tegoż wydziału kierował pracami konserwatorskimi m.in. kościołów na warszawskich Bielanach, w Brochowie i Inowłodziu.
Wojciechowski Jarosław (1874–1942), syn Konstantego Wojciechowskiego, architekt, konserwator zabytków, kolekcjoner, fotograf amator zajmujący się fotografią architektury. Był członkiem TMF i Koła Architektów oraz jednym z najaktywniejszych członków warszawskiego TOnZP i kierownikiem pracowni inwentaryzacyjnej Towarzystwa. Przed wybuchem I wojny światowej uczestniczył w objazdach inwentaryzacyjnych, z których zachowało się wiele sporządzonych przez niego opisów zabytków, planów, szkiców i zdjęć. Bardzo często planował i prowadził prace architektoniczo-konserwatorskie, nad którymi pieczę sprawowało Towarzystwo (np. restauracja kościoła św. Jakuba w Sandomierzu, kamienicy Baryczków i kamienicy Książąt Mazowieckich na Rynku Starego Miasta w Warszawie). Był autorem ważnych publikacji poświęconych teorii i praktyce ochrony zabytków, przypuszczalnie również autorem lub współautorem dekretu i ustawy o ochronie zabytków z 1918 i 1928 r. Do zbioru rycin TOnZP przekazał kolekcję blisko 500 fotografii, z czego ok. 175 własnego autorstwa oraz prawie 350 negatywów szklanych wykonanych podczas wycieczek inwentaryzacyjnych.
Zakład fotograficzny prowadzony w Warszawie przez Jana Elsnera (1809–1871) i Jana Karoli (1806–1895), warszawskigo aptekarza i fotografa, ojca Aleksandra Karolego. W zbiorach TOnZP znajduje się kilka reprodukcji fotografii spółki Elsner i Karoli, przedstawiających zabytki starożytności Egiptu, Babilonu i Azji Mniejszej.
Emilia, zakład fotograficzny działający na przełomie XIX i XX w. w Radomsku. W zbiorach TOnZP znalazły się dwa zdjęcia synagogi w Przedborzu wykonane przez to atelier.
Ettinger K., fotograf amator. W zbiorach TOnZP zachowało się jedno jego zdjęcie przedstawiające zagrody włościańskie w okolicach Iłży.
Fajans Maksymilian (1825–1890), grafik i fotograf. Prowadził w Warszawie przy ul. Długiej zakład litograficzny, zajmujący się drukowaniem ilustracji do publikacji, kalendarzy, obrazków religijnych itp. Wydał m.in. „Album widoków historycznych Polski Napoleona Ordy”, „Wzory sztuki średniowiecznej i renesansowej w dawnej Polsce” czy „Wizerunki polskie”. Od 1862 r. prowadził własne atelier fotograficzne, specjalizując się w portrecie, widokach (m.in. Warszawy), reprodukcjach dzieł sztuki. W zbiorze rycin TOnZP znajdowało się wiele litografii zakładu Maksymiliana Fajansa oraz jedna fotografia z portretem Fiodora Berga.
Felici Giuseppe (1839–1923), fotograf Watykanu, znany przede wszystkim ze zdjęć oficjalnych uroczystości i wydarzeń, wykonywał również fotografie na zlecenie urzędu konserwatorskiego w Rzymie, Aquilii i Chieti oraz stereoskopowe widoki Rzymu. Aleksander Kraushar przekazał do zbioru rycin jego portret kardynała Giuseppe Mezzofantiego.
Fingerhut Samuel (1818–1873 lub 1894), fotograf, prowadził zakład w Kaliszu na Runku Głównym 25, a następnie przy ul. Wrocławskiej 18, specjalizując się w portrecie oraz widokach. Planował wydać pierwszy album z widokami Kalisza i wykonał w tym celu ponad 60 fotografii. W zbiorach TOnZP znajdowało się jego zdjęcie z Opatówka.
Fleury Stanisław Filibert (1858–1911 lub 1915), wileński fotograf, kolekcjoner, miał zakład fotograficzny przy ul. Wielkiej 47 (w latach 1880–1892 prowadził go wspólnie z Ryszardem Baczańskim i Faustynem Łopatyńskim). Autor licznych widoków Wilna, często wydawanych jako pocztówki lub ilustracje książkowe. Pięć fotografii z wileńskiego kościoła św. św. Piotra i Pawła na Antokolu trafiło do zbiorów TOnZP. Był również miłośnikiem „starożytności”, przekazywał materiały archeologiczne Kongresowi Archeologicznemu w Wilnie i Akademii Umiejętności.
Fridrich František (1829–1892), czeski fotograf, pisarz i wydawca. Fotograficzne doświadczenie zdobywał w Niemczech, Anglii i Stanach Zjednoczonych. W Krakowie miał swoją wystawę fotografii stereoskopowych wykonanych w USA. Był członkiem Fotograficznego Towarzystwa w Wiedniu, laureatem licznych nagród na międzynarodowych wystawach fotograficznych. W Pradze prowadził zakład fotograficzny, wykonywał zdjęcia portretowe, krajobrazowe, a także reprodukcje dzieł sztuki. W zbiorze rycin TOnZP znalazły się jego dwa zdjęcia Teatru Narodowego w Pradze.
Gasko Ruwim, fotograf, w latach 1897–1918 prowadził zakład fotograficzny w Równem. Sygnowaną przez niego fotografię kościoła w Dąbrowicy na Wołyniu podarował zbiorom TOnZP Julian Lisiecki.
Giedymin Siemion Onufrijewicz, fotograf, właściciel zakładu w Petersburgu wpierw przy ul. Ligowskiej 76 (1892–1898), następnie przy Ligowskim Prospekcie 105 (1897–1909).
Godlewska, być może Maria Godlewska, członkini PTK. W zbiorze rycin TOnZP znajdowała się jedna odbitka jej autorstwa z widokiem chaty wiejskiej w Rybnie, która wykonana została z kliszy należącej do zbioru fotograficznego PTK.
Golcz Jadwiga (1866–1936), warszawska fotograf wykształcona w Wiedniu i Paryżu, prowadząca od połowy lat 90. XIX w. własny zakład fotograficzny najpierw na ul. Erywańskiej, potem w hotelu Bristol. Wykonywała portrety i zdjęcia plenerowe oraz reprodukcje dzieł sztuki, publikowała w „Tygodniku Ilustrowanym” i „Wędrowcu”. Była inicjatorką pierwszego konkursu fotografii zawodowej i amatorskiej ogłoszonego w 1900 r. przez „Tygodnik Ilustrowany”, inspiratorką założenia pisma fotograficznego „Światło” oraz warszawskiej szkoły fotograficznej (razem z ks. Włodzimierzem Kirchnerem). Wraz ze Stanisławem Szalayem prowadziła poradnię dla fotoamatorów i sklep fotograficzny. Członkini TOnZP. Do zbiorów Towarzystwa trafiło (najprawdopodobniej za sprawą daru Aleksandra Kraushara) ok. 30 jej negatywów: reprodukcji eksponatów z kolekcji Mathiasa Bersohna i pomników na cmentarzach w Montmorency i Paryżu.