Andrzejewski Józefat, do zbioru rycin ofiarował fotografię z ujęciem domu w Solurze, w którym umarł Tadeusz Kościuszko.
Bersohn Mathias (1823–1908), warszawski bankier, historyk, badacz sztuki i kultury żydowskiej, kolekcjoner, jeden z członków założycieli TOnZP. Do zbioru rycin, także za pośrednictwem jego zięcia, Aleksandra Kraushara, trafił mały zespół fotografii, rysunków i rycin związanych z jego pracami badawczymi i publikacyjnymi. Niektóre z nich stały się podstawą ilustracji zamieszczanych w ogłaszanych przez niego drukiem artykułach. Fotografie, rysunki, ryciny Bersohn zamawiał u profesjonalnych fotografów i artystów. Ich tematyką są przede wszystkim judaika i polonika. W zbiorach TOnZP znajdują się też fotografie ukazujące ekspozycję zbiorów Mathiasa i Marii Bershonów na wystawie starożytności w Muzeum Przemysłu i Rolnictwa.
Biblioteka Publiczna im. H. Łopacińskiego, założona w 1907 r. w Lublinie dzięki inicjatywie miejscowego lekarza i działacza społecznego, Aleksandra Jaworowskiego, na bazie księgozbioru zmarłego tragicznie w 1906 r. językoznawcy, etnografa, badacza Lubelszczyzny i kolekcjonera, Hieronima Łopacińskiego. Do zbioru rycin TOnZP drogą daru trafił jeden egzemplarz opatrzonego komentarzem reprintu najstarszego widoku Lublina, odnalezionego przez Łopacińskiego w dziele Brauna i Hogenberga pt. „Theatrum praecipuarum totius mundi urbiurt” z r. 1618 i wydanego z jego inicjatywy w r. 1901.
Biedrzycki Stefan (1876–1936), warszawski agronom, inżynier mechanik, absolwent Politechniki Warszawskiej, współzałożyciel SGGW, członek TOnZP, w 1915 r. komisarz XI Okręgu Straży Obywatelskiej. Do zbioru rycin przekazał pocztówkę fotochemiczną z wizerunkiem spichrzu w Cichowie pod Poznaniem.
Borawski Aleksander (1861–1942), malarz, konserwator, kolekcjoner, członek korespondent TOnZP i założyciel jego petersburskiego koła. Do zbioru rycin przekazał kilka fotografii petersburskich poloników (m.in. dokumentacja kościoła św. Katarzyny).
Boretti Wincenty (1859–1932), fotograf specjalizujący się w portrecie, widokach miast, ujęciach zabytków (głównie Kalisza i okolic). Uczeń warszawskiego fotografa Teofila Józefa Borettiego. Pierwszy zakład założył ok. 1880 r. w Mińsku Gubernialnym. Od 1891 r. przy ul. Niecałej 12 w Kaliszu prowadził Warszawski Zakład Fotograficzny Wincentego Boretti. Wydał album fotograficzny o Kaliszu z 17 widokami miasta (1896–1898). W 1900 r. powstał album dla wystawy archeologicznej i dzieł sztuki w Kaliszu, a w 1902 r. album dla Marii Konopnickiej. Do zbiorów TOnZP zakupiono duży zbiór fotografii Wincentego Borettiego, ukazujących głównie widoki Kalisza, ale też wnętrza kościołów i ich wyposażenie oraz zabytki guberni kieleckiej. W inwentarzu zbioru rycin TOnZP, a także na kartonach z fotografiami bardzo często autorstwo przypisywano M. Borettiemu. Uznać to należy za błąd – brak danych na temat działającego w tym czasie w Kaliszu fotografa o takich inicjałach. Ponadto jeden z kartonów przypisujących autorstwo M. Borettiemu opatrzony jest odciskiem pieczęci „Wincenty Boretti”.
Borman Aleksander (zm. 1918), fotograf amator, do zbioru rycin przekazał dwie swoje fotografie dokumentacyjne dworku drewnianego w Ludwikowie oraz pałacu w Strzyżowie.
Broniewski Kazimierz, historyk sztuki, fotograf amator, kolekcjoner, pierwszy sekretarz TOnZP. Był redaktorem „Monografii ilustrowanej kościołów rzymsko-katolickich w Królestwie Polskim” (1899–1900), tłumaczem m.in. „Powszechnej ilustrowanej historii sztuki Antona Springera” (wyd. pol. 1902–1904), współtwórcą wydawnictw TOnZP. Na potrzeby prac konserwatorskich prowadzonych przez Towarzystwo przygotowywał liczne referaty i sprawozdania z delegacji, np. dot. architektury kościoła katedralnego w Kamieńcu Podolskim, zespołu klasztornego w Czerwińsku, ołtarza w Głogowie, malowideł ściennych w Lądzie czy zamku w Olsztynie. Przekazał do zbiorów Towarzystwa ok. 1500 własnych negatywów, które wykonywał do ok. 1914 r. Kolekcja ta otrzymała pierwsze numery w zbiorze negatywów TOnZP.
Brukalski Stanisław (1894–1967), architekt warszawski, fotograf amator, absolwent Politechniki Warszawskiej. Do zbioru rycin przekazał dwie swoje fotografie dokumentacyjne: kapliczek przydrożnych koło Kroczewa i w Łaziskach.
Bruzdowicz Franciszek (1861–1912), malarz. Przekazał do zbioru rycin fotografię wykonanej przez siebie polichromii w kościele św. Michała Archanioła w Cimkowiczach.
Buchholc, być może siostra Janusza Szymona Bucholca, biskupa Starokatolickiego Kościoła Mariawitów. Do zbioru rycin przekazał fotografię z widokiem Płocka.
Bystydzieński Maksymilian (zm. 1925), architekt współpracujący z Tadeuszem Zielińskim, fotograf, kolekcjoner. Przekazał w darze do zbioru rycin TOnZP około 40 fotografii własnych, S. Jundziłła i nieokreślonego autorstwa, przedstawiających głównie zabytki okolic Wilna, Grodna, Mińska i Nowogródka.
Bersohn Mathias (1823–1908), warszawski bankier, historyk, badacz sztuki i kultury żydowskiej, kolekcjoner, jeden z członków założycieli TOnZP. Do zbioru rycin, także za pośrednictwem jego zięcia, Aleksandra Kraushara, trafił mały zespół fotografii, rysunków i rycin związanych z jego pracami badawczymi i publikacyjnymi. Niektóre z nich stały się podstawą ilustracji zamieszczanych w ogłaszanych przez niego drukiem artykułach. Fotografie, rysunki, ryciny Bersohn zamawiał u profesjonalnych fotografów i artystów. Ich tematyką są przede wszystkim judaika i polonika. W zbiorach TOnZP znajdują się też fotografie ukazujące ekspozycję zbiorów Mathiasa i Marii Bershonów na wystawie starożytności w Muzeum Przemysłu i Rolnictwa.
Kraushar Aleksander (1843–1931), adwokat, historyk amator, varsavianista, działacz społeczny, członek TOnZP. Przekazany przez niego w latach 1914–1915 dar złożony z kilku tysięcy rycin, rysunków, wycinków prasowych, odbitek pozytywowych zaopatrzonych w odcisk pieczęci „Ofiarował Al. Kraushar 1914 [lub 1915]” stał się jednym z najważniejszych zrębów zbioru rycin TOnZP. Kolekcjonerstwo Kraushara związane było z jego zainteresowaniami i działalnością naukową: na jego zbiór składają się bowiem przede wszystkim varsaviana, judaika i portrety osobistości polskich oraz obcych. Notatki na kartonach czy wypracowane retusze na wielu odbitkach świadczą o tym, że duża grupa obiektów stanowiła podstawę reprodukcji zamieszczanych w książkach i artykułach jego autorstwa. Ponadto Kraushar często korzystał z archiwum fotograficznego TOnZP jako źródła ilustracji publikowanych przez siebie dzieł. Sam był fotografem amatorem – w archiwum fotograficznym TOnZP znajdowały się jego negatywy szklane, zapewne część wspomnianego daru z lat 1914–1915. Są to fotografie reprodukcyjne, przede wszystkim rycin. Ich odbitki uzupełniały stworzony przez niego imponujący zbiór portretów osobistości polskich złożony z wycinków, drzeworytów sztorcowych, litografii, odbitek zamawianych m.in. w profesjonalnych zakładach fotograficznych. Kraushar nie przekazał całości swoich kolekcji ikonograficznych do TOnZP – ich duży zespół znajduje się dziś również w zbiorach Biblioteki Narodowej.
Chomiński Ludwik, w zbiorze rycin znajduje się kilka fotografii kościołów i dworów na Podlasiu, które w inwentarzu opatrzone są informacją, że ich autorem jest L. Chomiński (niekiedy to samo nazwisko wskazane jest też jako należące do ofiarodawcy). Chodzi tu zapewne o Ludwika Chomińskiego, ważnego działacza politycznego i społecznego związanego z Wileńszczyzną, który przed wybuchem I wojny światowej dzielił czas między studia rolnicze i historyczno-społeczne w Krakowie i rodzinny majątek w Olszewie na Podlasiu. Być może zachowane w zbiorze rycin odbitki to świadectwa pierwszych prób fotograficznych Chomińskiego, który w 20-leciu międzywojennym był właścicielem ważnego wileńskiego zakładu fotochemigraficznego (wydano tam m.in. „Wędrówki fotografa” Jana Bułhaka).
Czerniewski Henryk, mieszkaniec Petersburga, być może członek założonego w tym mieście w 1908 r. koła TOnZP. Do zbioru rycin przekazał litografie z przedstawieniem porwania Stanisława Augusta oraz ze sceną z powstania listopadowego.
Czuprykowski Stefan, budowniczy, współpracownik Stefana Szyllera, fotograf amator. Do zbioru rycin przekazał kilka swoich fotografii dokumentacyjnych, część z nich została zakupiona, jedna trafiła jako dar Jarosława Wojciechowskiego.
Domaniewski Czesław (1861–1936), architekt i pedagog związany z Warszawą, jeden ze współzałożycieli Politechniki Warszawskiej, fotograf amator. Do zbioru rycin przekazał kilka swoich fotografii: przede wszystkim dokumentację drewnianej synagogi w Telakach.
Durko Jan, w zbiorze rycin znajduje się kilka jego fotografii z 1915 r. dokumentujących zniszczenia wojenne pałacu w Puławach: część z nich ofiarował sam, część trafiła tam w ramach daru Aleksandra Kraushara. W inwentarzu zbioru rycin określony jest jako fotograf z Puław. Raczej nie chodzi tu o znanego działacza politycznego i organizatora bibliotek (1880–1943), być może można go utożsamiać z malarzem obrazów na szkle z Majdanu Leśniowskiego.
Dziekoński Józef Pius (1844–1927), architekt, konserwator zabytków, fotograf, kolekcjoner, wykładowca Politechniki Warszawskiej, fotograf amator. Zaprojektował wiele kościołów i budynków sakralnych, ale także budynki użyteczności publicznej i domy mieszkalne. Był jednym z założycieli i najaktywniejszych członków TOnZP, należał do Koła Architektów, był współzałożycielem Wydziału Architektury na Politechnice Warszawskiej i jego pierwszym dziekanem. Od 1893 r. współpracował z Komisją Badań Historii Sztuki AU, prowadząc inwentaryzację fotograficzną i pomiarową zabytków architektury. Wiele negatywów i fotografii powstałych w ramach tej działalności ofiarował TOnZP, np. zespół zdjęć z Wąchocka, Jędrzejowa; inne, również przekazane w darze Towarzystwu, powstały już podczas pracy w Wydziale Konserwatorskim TOnZP, któremu przewodniczył. Z ramienia tegoż wydziału kierował pracami konserwatorskimi m.in. kościołów na warszawskich Bielanach, w Brochowie i Inowłodziu.
Dzikowski Stanisław (1884–1951), dziennikarz, powieściopisarz, redaktor czasopism: „Wieś Ilustrowana”, „Życie Polskie”. Współpracował ze „Świtem” i „Tygodnikiem Ilustrowanym”, gdzie zamieszczał recenzje i własne zdjęcia, fotograf amator. Był członkiem TOnZP, w zbiorach Towarzystwa znalazło się ponad 70 jego fotografii, m.in. z Kazimierza Dolnego, Płocka czy Warszawy, oraz kilkanaście negatywów.
Fedorowicz Wacław (1848–1911), adwokat i kolekcjoner z Witebska. Prowadził wymianę kolekcjonerską i naukową z towarzystwami naukowymi, muzeami, badaczami i kolekcjonerami, m.in. z członkami TOnZP (Z. Glogerem, A. Krausharem, E. Majewskim). Właśnie w wyniku tego typu korespondencji kolekcjonerskiej i naukowej do zbioru rycin za pośrednictwem Aleksandra Kraushara dostała się jedna odbitka.
Fedorowicz Wacław (1848–1911), adwokat i kolekcjoner z Witebska. Prowadził wymianę kolekcjonerską i naukową z towarzystwami naukowymi, muzeami, badaczami i kolekcjonerami, m.in. z członkami TOnZP (Z. Glogerem, A. Krausharem, E. Majewskim). Właśnie w wyniku tego typu korespondencji kolekcjonerskiej i naukowej do zbioru rycin za pośrednictwem Aleksandra Kraushara dostała się jedna odbitka.
Kraushar Aleksander (1843–1931), adwokat, historyk amator, varsavianista, działacz społeczny, członek TOnZP. Przekazany przez niego w latach 1914–1915 dar złożony z kilku tysięcy rycin, rysunków, wycinków prasowych, odbitek pozytywowych zaopatrzonych w odcisk pieczęci „Ofiarował Al. Kraushar 1914 [lub 1915]” stał się jednym z najważniejszych zrębów zbioru rycin TOnZP. Kolekcjonerstwo Kraushara związane było z jego zainteresowaniami i działalnością naukową: na jego zbiór składają się bowiem przede wszystkim varsaviana, judaika i portrety osobistości polskich oraz obcych. Notatki na kartonach czy wypracowane retusze na wielu odbitkach świadczą o tym, że duża grupa obiektów stanowiła podstawę reprodukcji zamieszczanych w książkach i artykułach jego autorstwa. Ponadto Kraushar często korzystał z archiwum fotograficznego TOnZP jako źródła ilustracji publikowanych przez siebie dzieł. Sam był fotografem amatorem – w archiwum fotograficznym TOnZP znajdowały się jego negatywy szklane, zapewne część wspomnianego daru z lat 1914–1915. Są to fotografie reprodukcyjne, przede wszystkim rycin. Ich odbitki uzupełniały stworzony przez niego imponujący zbiór portretów osobistości polskich złożony z wycinków, drzeworytów sztorcowych, litografii, odbitek zamawianych m.in. w profesjonalnych zakładach fotograficznych. Kraushar nie przekazał całości swoich kolekcji ikonograficznych do TOnZP – ich duży zespół znajduje się dziś również w zbiorach Biblioteki Narodowej.
Giustiniani Maria, od 1897 r. współwłaścicielka klucza korzkiewskiego. Do zbioru rycin przekazała fotografię znajdującego się w nim zamku.
Główczewski K., do zbioru rycin przekazał w 1915 r. jedną fotografię Stanisława Nofok-Sowińskiego.
Gomulicki Wiktor (1848–1919), warszawski literat i kolekcjoner, fotograf amator, varsavianista. Zakup w 1906 r. jego zbioru grafik o charakterze varsavianistycznym stoi u podstaw stworzenia zbioru rycin TOnZP.
Górzyński Władysław, ksiądz kanonik z Włocławka, delegat i korespondent TOnZP, członek jego Wydziału Historii Sztuki. W 1912 r. zasiadał w komitecie organizacyjnym pierwszej wystawy otworzonej w kamienicy Baryczków.
Graeve Stanisław (1868–1912), etnograf amator i krajoznawca z Biskupic, współtwórca Muzeum Ziemi Kaliskiej oraz prezes założonego w 1908 r. oddziału PTK w Kaliszu. Autor dokumentacji etnograficznej rysunkowej i fotograficznej ziemi sieradzkiej, kolekcjoner, wydawca pocztówek krajoznawczych. Dar, który złożył do zbioru rycin TOnZP, nie jest jednak związany z tą działalnością: chodzi o francuską rycinę reprodukcyjną obrazu Pierre’a Rucholle’a. Ponadto kilka ofiarowanych przez niego przedmiotów zasiliło muzeum TOnZP.
Grodek, proboszcz parafii w Pyzdrach. Przekazał do zbioru rycin zdjęcie z 1912 r. autorstwa miejscowego fotografa ukazujące kościół od strony południowej. W latach 1913–1914 pod egidą TOnZP przebudowano dach świątyni – to zapewne wówczas fotografia trafiła do zbioru rycin.
Henneberg Wilhelm Edward (1844–1917), warszawski przemysłowiec, współwłaściciel fabryki platerów, działacz kulturalny, członek TOnZP, fotograf amator. Do zbioru rycin przekazał swoją dokumentację fotograficzną pawilonu i kolumny w parku przy pałacu w Małej Wsi wykonaną w 1912 r. Zapewne powstała ona w ramach prac Towarzystwa: w tym samym bowiem roku zaplanowano wykonanie zdjęć pomiarowych mauzoleum i kolumny w Małej Wsi oraz postanowiono zwrócić się do właściciela majątku oraz do proboszcza z prośbą o roztoczenie nad nimi opieki.
Husarski Wacław (1883–1951), malarz i historyk sztuki, autor pierwszej artystycznej monografii Kazimierza Dolnego. Członek TOnZP, aktywny zwłaszcza w jego Wydziale Historii Sztuki. Do zbioru rycin przekazał kilka fotografii dokumentacyjnych, w tym dwie ukazujące ruiny klasztoru Norbertanek w Kazimierzu Dolnym, miasta, którym miał interesować się przez całe życie.
Jasiński M., do zbioru rycin przekazał jedną odbitkę z wizerunkiem kościoła w Pyzdrach.
Juskowski Franciszek, członek TOnZP, do zbioru rycin przekazał jedną fotografię.
Kalinowski Zdzisław (1877–1926), architekt, absolwent Politechniki Warszawskiej, projektant m.in. schroniska na Hali Gąsienicowej, pionier budowy miast-ogrodów, redaktor albumu „Wieś i miasteczko”. Fotograf, członek TOnZP działający w Wydziale Konserwatorskim. Wraz z Tadeuszem Tołwińskim i Jarosławem Wojciechowskim stworzył w 1916 r. plan zabytków Warszawy, brał udział w pracach inwentaryzacyjnych Łazienek Królewskich w Warszawie, był współprojektantem wnętrz kamienicy Baryczków. W zbiorach TOnZP znajdowało się ponad 250 zdjęć, a także rysunków i projektów oraz około 71 jego negatywów, m.in. z Warszawy, Sulejowa, Czerwińska, Kroży. Większość została podarowana Towarzystwu przez autora.
Kamiński Jerzy, proboszcz parafii w Śniadowie. Przekazał do zbioru rycin dwa zdjęcia drewnianego kościoła z tej miejscowości. Jedno z nich ukazuje jego wygląd sprzed przebudowy, podczas której usunięto dwie kruchty pod budowę nowej, murowanej świątyni. Zdjęcia ofiarowane zostały najpewniej podczas wizyty Oskara Sosnowskiego i Konrada Kłosa w Śniadowie we wrześniu 1913 r., gdyż są one wzmiankowane w ich sprawozdaniu.
Kamiński Zygmunt (1888–1966), warszawski malarz i grafik, współzałożyciel Wydziału Architektury Politechniki Warszawskiej, członek TOnZP. W zbiorze rycin znajdują się jego rysunki i pomiary inwentaryzacyjne zabytkowych budowli, niektóre z nich ofiarował sam, inne trafiły tam dzięki donacji Kazimierza Skórewicza.
Kędzierski, do zbioru rycin przekazał swoje zdjęcie kościoła w Sobocie. Może chodzić zarówno o warszawskiego malarza i ilustratora, członka TOnZP, Apoloniusza Kędzierskiego (1861–1939), jak i o W. Kędzierskiego, fotografa, autora ilustracji do albumu „Z okolic Warszawy” (1901).
Kluge K., być może tożsamy z Kluge R. Do zbioru rycin przekazał swoje zdjęcie kościoła drewnianego w Latowiczu.
Kluge R., być może tożsamy z Kluge K. Fotograf amator, do zbioru rycin przekazał trzy swoje zdjęcia ukazujące kościół w Wiśniewie.
Kłos Juliusz (1881–1933), inżynier architekt, historyk architektury, pedagog, współorganizator Wydziału Architektury Politechniki Warszawskiej. Członek Wydziału Konserwatorskiego TOnZP (w latach 1912–1914 jego sekretarz), jeden z najaktywniejszych uczestników wypraw inwentaryzacyjnych organizowanych przez tę sekcję Towarzystwa. W latach 1915–1916 był zaangażowany w prace Komisji Opieki nad Gmachami Publicznymi jako opiekun pałaców Na Wyspie i Myślewickiego w Łazienkach Królewskich. Pod jego kierunkiem po raz pierwszy wykonano inwentaryzację architektoniczną i fotograficzną obu budynków. Był jednym z inicjatorów i organizatorów wystawy „Wieś i miasteczko” oraz autorem wprowadzenia do albumu wystawy. Był twórcą wielu dokumentacji fotograficznych TOnZP, m.in. obrazujących zniszczenia wojenne Kazimierza Dolnego. Dzięki jego inicjatywie ogromny zbiór dokumentacji pomiarowej i fotograficznej, gromadzonej na potrzeby wydziałów konserwatorskiego i inwentaryzacyjnego, został ofiarowany Wydziałowi Architektury Politechniki Warszawskiej. Do zbiorów TOnZP przekazał blisko 300 zdjęć i ponad 700 negatywów swojego autorstwa.
Kłos Konrad, inżynier architekt prowadzący biuro architektoniczne w Rawie Mazowieckiej i w Warszawie, fotograf amator, aktywny członek TOnZP, uczestnik licznych wycieczek inwentaryzacyjnych, autor referatów wygłaszanych na posiedzeniach Towarzystwa. Był wykonawcą fotografii dokumentacyjnych, ale także zdjęć pejzaży tatrzańskich. Ofiarował Towarzystwu ponad 150 własnych zdjęć i kilkadziesiąt negatywów.
Kondratowicz Bronisława (1854–1949), z domu Łapczyńska, powszechnie znana jako Bronisława Kondratowiczowa, żona Hieronima Kondratowicza, inżyniera górnika i działacza społecznego. Fotograf amator, pionierka fotografii tradycyjnego budownictwa ludowego, miłośniczka Tatr i kolekcjonerka dzieł sztuki ludowej Podhala, działaczka patriotyczna, przyjaciółka Stanisława Witkiewicza, Tytusa Chałubińskiego, Karola Estreichera i Konrada Prószyńskiego. Została członkiem honorowym TOnZP i Muzeum Tatrzańskiego, działała w PTK, współpracowała z Muzeum Etnograficznym w Warszawie, zamieszczała swoje fotografie w wielu publikacjach naukowych, m.in. w albumie „Wieś i miasteczko”, a także w „Budownictwie drzewnym i wyrobach z drzewa w dawnej Polsce” Zygmunta Glogera. Przed 1908 r. złożyła zbiorom rycin TOnZP dar w postaci kolekcji fotografii zabytków budownictwa drewnianego (ponad 130 odbitek i 30 negatywów szklanych).
Kopiec Marcin (1843–1919), działacz narodowy, pisarz ludowy, członek TOnZP. Do zbioru rycin przekazał jedną fotografię i jedną litografię.
Koprowski Samuel (zm. 1908), numizmatyk i kolekcjoner z Dziatkiewicz na Wołyniu. Z jego zbiorów bibliotecznych, obrazów, monet, wizerunków sławnych ludzi pochodziła litografia z portretem Krystyna Lacha Szyrmy przekazana do zbioru rycin przez Zygmunta Wolskiego.
Koszczyc Witkiewicz Jan (1881–1858), architekt, konserwator zabytków, założyciel Szkoły Architektonicznej w Kazimierzu Dolnym, członek tytularny PAN, członek PTK i Koła Architektów. Jeden z aktywniejszych członków TOnZP, pracował w Wydziale Konserwatorskim Towarzystwa, z jego upoważnienia kierował m.in. pracami konserwatorskimi w Kazimierzu Dolnym, Krasnobrodzie. Do zbioru rycin TOnZP trafiło kilka jego fotografii, głównie z Kazimierza Dolnego.
Koziorowski Stanisław, członek TOnZP z Kazimierza Dolnego, fotograf amator. Przekazał do zbiorów Towarzystwa kilka swoich fotografii rodzinnego miasta.
Krasiński Edward (1870–1940), ostatni ordynat opinogórski, zarządca Biblioteki Ordynacji Krasińskich, działacz społeczny, członek założyciel TOnZP i jego wieloletni prezes. Współpracował z Bronisławem Gembarzewskim przy porządkowaniu Muzeum Narodowego Polskiego w Raperswilu. Do zbioru rycin przekazał mały zespół profesjonalnych fotografii portretów osobistości związanych z Polską (przede wszystkim członków rodu Krasińskich) z kolekcji ordynackich. Fotografie te wyróżnia kremowe passe-partout.
Kraushar Aleksander (1843–1931), adwokat, historyk amator, varsavianista, działacz społeczny, członek TOnZP. Przekazany przez niego w latach 1914–1915 dar złożony z kilku tysięcy rycin, rysunków, wycinków prasowych, odbitek pozytywowych zaopatrzonych w odcisk pieczęci „Ofiarował Al. Kraushar 1914 [lub 1915]” stał się jednym z najważniejszych zrębów zbioru rycin TOnZP. Kolekcjonerstwo Kraushara związane było z jego zainteresowaniami i działalnością naukową: na jego zbiór składają się bowiem przede wszystkim varsaviana, judaika i portrety osobistości polskich oraz obcych. Notatki na kartonach czy wypracowane retusze na wielu odbitkach świadczą o tym, że duża grupa obiektów stanowiła podstawę reprodukcji zamieszczanych w książkach i artykułach jego autorstwa. Ponadto Kraushar często korzystał z archiwum fotograficznego TOnZP jako źródła ilustracji publikowanych przez siebie dzieł. Sam był fotografem amatorem – w archiwum fotograficznym TOnZP znajdowały się jego negatywy szklane, zapewne część wspomnianego daru z lat 1914–1915. Są to fotografie reprodukcyjne, przede wszystkim rycin. Ich odbitki uzupełniały stworzony przez niego imponujący zbiór portretów osobistości polskich złożony z wycinków, drzeworytów sztorcowych, litografii, odbitek zamawianych m.in. w profesjonalnych zakładach fotograficznych. Kraushar nie przekazał całości swoich kolekcji ikonograficznych do TOnZP – ich duży zespół znajduje się dziś również w zbiorach Biblioteki Narodowej.
Kraushar Tadeusz (ur. 1880), syn Aleksandra, warszawski adwokat, członek TOnZP. Do zbioru rycin przekazał jeden drzeworyt Bronisława Puca.
Kuczyński Aleksander (1848–1919), ziemianin, inżynier w Rysinowym Beresteczku w guberni wołyńskiej. Być może można go utożsamić z autorem „Podręcznika technicznego dla użytku inżynierów, budowniczych, geometrów, techników i przemysłowców” wydanego w Warszawie w 1879 r. i kilkakrotnie wznawianego. Do zbioru rycin przekazał fotografię medalu pamiątkowego Uniwersytetu Wileńskiego.
Kuder Hugo, architekt warszawski, fotograf amator. Do zbioru rycin przekazał kilka fotografii dokumentacyjnych, w tym dwie własnego autorstwa (kościół w Staromieściu).